- ufacıq
- sif. Kiçicik, çox kiçik, çox xırda, çox balaca. Ufacıq işləri hünər sanma; Belə işlər keçər sühulət ilə. M. Ə. S.. // Zərf mənasında. Azacıq, bir az, cüzi. Sona da Bahadırın əksini ufacıq çəkdirib medalyonda döşündən asırdı. N. N..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.